O szkodliwości sprzątania, marzeniach o kozie i..... telefonach.....

    I niech mi mi nikt nie mówi, ze lubi sprzątać  - jak mawiała moja znajoma Jagoda, nie ma takiej opcji...Ja osobiście gdy mam do wyboru sprzątać lub murować wybieram murowanie i nie ma to nic wspólnego z tym, że jak twierdzi  mój wuj  - murowanie w wykonaniu humanistów to horror może być, a on tak uważa tylko dlatego , że jego zięć  w  trakcie remontu łazienki " wzion i się w niej zamurował "  Wuj często do mnie zagląda -  chyba  sprawdza czy ja się jeszcze   nie zamurowałam...: ja tu  dykteryjki opowiadam , a to poważna sprawa  to sprzątanie . Jakby kto pytał dlaczego u nas taki duży ogródek ziołowy jest -  to ja odpowiadam - ano przez sprzątanie własnie . Nie , ja nie używam ziół do sprzątania , ja używam ziół W TRAKCIE sprzątania  - dla siebie -  na nerwy. Tym razem spóźniłam się z parzeniem melisy - i jak się to skończyło -  no jak? - nikt nie zgadnie -   ano tak się skończyło , że karnisz czy jak tam te dzyndzle się nazywają  co to na nich te rurki wiszą na których zasłony  -  ech nawet pisać mi się nie chce. - ja całe to gówno za przeproszeniem ze ściany wyrwałam inklu. dyble czy jak im po polsku jest..Strasznie to odpokutować musiałam - najpierw u Stefańskiego o imbus żebrałam i chwilę trwało zanim ustaliliśmy, że imbus to po ichniemu klucz jest , a potem to oczywiście sama musiałam te przeklęte dyble w ścianę wsadzić....Tu drobne zastrzeżenie - ten karnisz to wcale nie przez nieuwagę wyrwałam- ja z całą premedytacją proszę Sądu Najwyższego to cholerstwo ze ściany wyrwałam , bo taka mnie żałość naszła na to życie zafajdane na tej wiosce zapadłej , gdzie psy dupami szczekają ( określenie pochodzi ze słownika mego ojca ), taka tęsknota za tymi  pięknymi miejscami na świecie, które widziałam i których nie widziałam ..... i już pewnie nie zobaczę , za tymi facetami co to byliby mi nieba uchylili -  gdybym tylko chciała , a w szczególności za  Jasiem  z pierwszej  podstawówki, który mi mówił, że kobietą jego życia jestem....... i jak się nie wścieknę i jak nie pociągnę  i -  zgrzyt tylko był, a ja jak Neptun z harpunem stałam bo to zajzajerstwo właśnie jakieś takie końcówki ma......
I to jeszcze wale nie był koniec  bolesnych wypadków tego dnia.  Walka z karniszem strasznie mnie wyczerpała. dla poprawy nastroju,  wieczorem postanowiłam obejrzeć "Dzień świra " Kiedy doszłyśmy do sceny balkonowej  - mówię do córki - " zatrzymaj , idę po świeczkę..." -  "????? " -  " Pomodlę się za tę przyczepę sąsiada co to już trzy miesiące na naszym podwórku stoi..." -  a  córka mi na to - " ale mamo ty od roku już jesteś ujawnioną ateistką..."-Okno było uchylone i  najwyższy na pewno tego słuchał, -  a byłaby głupia mała się tak nie darła - byłaby nadzieja, że zapomniał  o moim ateizmie , tyla przecież na głowie teraz ma , człowieki w amoku jakimś biegają -  i tak przy okazji innych  próśb sąsiedzkich i mojej by  wysłuchał .
    Teraz  to  tak  sobie myślę - że ja to dziecko źle  wychowałam .  Ona nie wie jeszcze , że wiara, poglądy , opinie i takie tam -  to "stałe zmienne  "są i należy je zawsze tak ustawiać by z wiatrem iść - byle skutek był ....... Ileż to pracy mnie jeszcze czeka   by z  tego Człowieka   - człowieka zrobić......

   Mażę o kozie- już długo , długo i dużo  o niej myślę .Mam takie przeczucie,że o koniach miałam pojęcie zanim się jeszcze urodziłam  -  matka i ojciec zawsze jakoś tam z tymi zwierzętami kontakt mieli - ale koza ? W tym wypadku jest wręcz przeciwnie , jest w mojej rodzinie jakaś wrodzona wrogość do tych istot i myślę , że jej początki mają związek z moją babką ze strony matki , która całe życie swoje jakiejś bezimiennej kozie nie mogła wybaczy, że ta jej w czasie okupacji dwie  - DWIE - zmiany pościeli suszącej się na sznurku zżarła Słuchałam tej opowieści jako dziecko i myślałam, że żart to jest - ale ostatnio kiedy zaczęłam się teoretycznie przygotowywać do kontaktu z kozą myślę, że to jednak nie był żart. I dlatego chciałabym i boję się......Ja kozy nigdy z bliska na oczy nie widziałam - raz tylko wiele lat temu , w czasach gdy myślałam , że mieszkanie na wsi polega na spacerach po lasach okolicznych  i uśmiechaniu się do tubylców,  widziałam jednego pana jak kozy pasł. Zapamiętałam go , ponieważ z wielkim przejęciem dziurawą czapkę typu kaszkiet gazetą łatał , a drugi raz go widziałam jak przez tą dziurę rzeczoną gazetę czytał- i tyle. Potem już nigdy więcej kóz nie widziałam..Kiedy raz rodzinie z miasta bąknęłam , że może sobie kozę kupię to spojrzeli na mnie jakbym była ścierwem przejechanego kota na drodze ....A ja powiem szczerze jak na spowiedzi świętej -  z tą kozą to  dla mnie to  wiążą się  zasadniczo dwa problemy.     Primo - jako prawie wegetarianka co ja z tym całym potomstwem zrobię, bo przecież , żeby mleko było koza musi mieć dzieci czyli co rok prorok....... i ?
Nie zabiję, nie zjem , a jak będę małego koźlaka czy jak tam się młodzieniec kozi się  zwie czyli jak go będę sprzedawać to mam nabywcę pytać " Pan go będzie głaskał czy jadł, bo jak jadł to ja nie sprzedaję...." Secundo - lekarze  jak mi dwa lata temu lewą rękę fastrygowali to przy okazji parę kosteczek , te co mi już ponoć potrzebne nie są wyjęli i prostowniki trochę skrócili   i skąd ja mam teraz wiedzie czy nie usunęli tych właśnie kości i kawałków prostowników, które do dojenia kozy potrzebne są ? No skąd am to wiedzieć ?Kiedyś wieki temu , ze zdrową jeszcze ręką w stylu rozpaczliwym  udało mi się parę razy krowę wydoić , ale teraz pooglądałam obrazki  w internecie i wygląda na to, że u kozy aparatura mleczna trochę inna.jest.....
Z tego wszystkiego to już mnie głowa rozbolała i o telefonach
 dzisiaj nie napiszę...
PS Znów o tej przyczepie pomyślałam co na podwórku stoi , trzy razy już sąsiadowi mówiłam , że może by tak ją zabrał, drewno już dawno na miejscu docelowym poskładałam - , a on nic. Z każdym razem , gdy z garażu wyjeżdżam, a potem manewr cofana wykonać muszę, mam wrażenie , że ten cholerny zaczep od przyczepy przez tylną szybę się przebija, przez przednią wychodzi , po drodze mój mózg zabierając....I niech nikt mi nie mówi, że na podwórku jest dość miejsca i ta przyczepa nie przeszkadza, bo ja mówię że przeszkadza, piekielnie , tragicznie, kosmicznie mi przeszkadza..... idę zaparzyć meliskę....
Pozdrawiam
Ta Trzecia

na marginesie
...a te prognozy pogody to się ostatnio absolutnie nie sprawdzają - na szczęście....

Przyczepa rzeczona - i co nie przeszkadza ?

Karczochy w stroju zimowym

Nasze pokłady melisy...

Zimowi mieszkańcy szklarni - czują się chyba jak zesłańcy syberyjscy...

Rude w rudym...