atrakcje - życia na wsi zimą

...Nie pisałam tak długo ponieważ paluszki miałam czy też nadal mam zgrabiałe - ot w formie takich haczyków, na których można jedynie wiadra z wodą dla  koni zawiesić i przez oblodzone podwórze dzielnie się do stajni przedzierać; przedzierając się zaś należy modły do najwyższego wznosić by nie poczuć tego pędu we włosach -  tej ponoszącej prędkości, która zapewne uskrzydlała kiedyś moją idolkę Katerinę Witt, a w chwili obecnej mnie nie uskrzydla  już wcale - a nawet powiedziałabym, że upupia.. . i to w sensie  jak najbardziej dosłownym...Przyznam się - każdej jesieni hoduję takie ciut, ciut malutkie polsterki tłuszczyku, które zimą  mają amortyzować moje wyczyny na lodzie  i czynią to... Bywa jednak i tak, że zagłebię z tymi wiadrami w sposób doskonały -  to znaczy, aż mi głowa od podłoża  odbije i ojjoj to nawet polsterki nie pomogą - wszystkie gwiazdozbiory wówczas widzę... Taaak -  ja naprawdę bardzo, ale to bardzo kocham zimę. Ostatnio mieliśmy gości z krain szarych i ponurych, którzy zachwycali się ośnieżonymi krajobrazami , drzewkami  obsypanymi śniegiem i takimi tam bajerami - i jak zwykle -  wyszłam na okropnego malkontenta bo nie byłam w stanie wykrzesać z siebie ani odrobiny entuzjazmu -  nic - absolutnie nic się ze mnie nie wykrzesało, a kiedy moja córuchna zadała podstępne pytanie  - jak to możliwe by historyk sztuki nie widział piękna w tym ośnieżonym krajobrazie -  tylko jedno mogłam odrzec - z biegiem lat  estetyzm ustępuje miejsca pragmatyzmowi...
  Tu, na wsi , najlepiej widać jak bardzo społeczeństwo się rozwija - ekonomicznie mam na myśli. Rok w rok ludzie  coraz więcej pieniędzy w błoto - o przepraszam w powietrze wyrzucają. Zaczyna się w południe sylwestra i trwa i trwa, aż do wyczerpania zapasów czyli tak mniej więcej do końca karnawału - tak po troszeczkę ale to wystarczy by się w człowieku krew zagotowała. W związku z takim rozłożeniem atrakcji fajerwerkowych raczej nie wydaje się możliwe bym poszła za radą strych i pewnie mądrzejszych koniarzy - " konie zamknąć, troszkę pasty na uspokojenie im dać i ot problem z głowy". Wygląda na to, że konie musiałyby od sylwestra do końca karnawału " nawalone " chodzić -  ot i proszę naszła mnie myśl cudna, że pasty na uspokojenie to ja komu innemu mogłabym zaaplikować....  W czasie największego natężenia ogni sztucznych mój pies wlazł mi dosłownie na szyję - jeszcze nigdy nie widziałam psa, który by tak bardzo się bał fajerwerków.
     To nie będzie zabawne co powiem - zastanawiam się jak bardzo cieszą się zwierzęta w okolicznych lasach, dla których chwila powitania Nowego musi wydawać się końcem świata?
 Pisałam kiedyś, że chciałabym mieć kozę - po głębszym namyśle doszłam do wniosku, że ja wcale nie o kozie marzę ale o mleku - a mleko potrzebuję by zacząć robi sery ! Otóż to  - ja chcę nauczyć się robić sery. Twarogi to za mało - interesują mnie "poważne" sery dojrzewające i pleśniowe. Znalazłam już odpowiednie strony w internetku - do zakupu literatury pewnie jeszcze dojdę - i zaczęłam. Pierwszy ser typu camembert już wykonałam - wszystko poszło dobrze ale  ja w niecierpliwości mojej efekt zepsułam - ser za szybko rozkroiłam i tak obmacywałam każdego dnia i tak oglądałam -  że w końcu ser się pogniewał i piękna pleśń znikła i pojawiły się czerwone kropki, które naprawdę źle wyglądają. Nic to, będę dalej próbować - to znaczy nie będę próbować tego sera ale zrobię nowy i już dam mu spokój... mam nadzieję.
Pozdrawiam
PS  Dopiero niedawno wpadłam, zupełnie przypadkiem na to, że słowa "ta trzecia" najczęściej oznaczają kochankę po prostu - no cóż zaszła pomyłka, absolutnie nie to miałam na myśli i dlatego postanowiłam podpisywać się inaczej....
Donia

PSS
 Obiecuję już niebawem ten przepis na okno podać...

  na marginesie
przeczytałam ostatnio parę artykułów na temat "dobrego gustu ogrodowego". Dowiedziałam się, że mam zły gust bo mam w ogrodzie kostkę  - tę betonową - absolutnie znienawidzoną przez estetów , a mój ogród nie został zaprojektowany przez "fachowców" Mam alergię na słowo fachowiec - kojarzy mi się raczej z fuchą - a ta z fuszerką i widziałam tych fuszerek wykonanych przez fachowców tysiące - ale to oczywiście moja skromna opinia. Jeśli zaś chodzi o tak wielbioną kostkę granitową  czy inną kamienną to błogosławię moje puste kieszenie, w których zabrakło pieniędzy na takową . Wiem to na pewno, że tylko raz przeszłaby po takiej pięknej kamiennej nawierzchni - rozchlapując przy okazji wodę z wiader...

Zimno, szaro, zimowo
Pozdrawiam.